زینب نواده رسول الله (ص) است، مشعلی که راه را برای مبارزان راه ایمان ، روشن نمود.
زینب دختر علی (ع) است، بانویی قهرمان که آتش قیام برعلیه باطل را برافروخت.
و زینب (ع) خواهر حسین است، قهرمانی که در حرکتی جاودان به گستره تاریخ اسوه شد.
زینب (س) در گذر زمان و در آشوب حوادث رشد کرد و به نام عقیله بنی هاشم شناخته شد، زیرا او بانوی بزرگوار قومش و عزیز خانواده اش بود.
زینب (س) درخانه عبدالله فرزندانی را تربیت نمود که در واقعه عاشورا شجاعت و شهامتی وصف ناشدنی از خود نشان دادند.
او در سال 60 هجری قمری همراه کاروان برادر عازم کوفه شد اما.....
زینب کاروان سالار کاروان حسین شد و کاروان را ازکوفه تا شام و از شام تا مدینه رهبری کرد.
اخگر فروزان نهضت خاموش نشد ، شعله قیام تداوم یافت و حماسه عاشورا زنده ماند زیرا زینب (س) مردم را بر ضد دودمان اموی و یارانش برانگیخت و حقیقت نهضت حسینی را آشکار کرد ، مدینه یکپارچه به شور و شوریدگی دگرگون شد . این اوضاع پر تلاطم، والی اموی را در بن بست نهاد و ناچار به یزید نامه ای نوشت که :" وجود زینب (س) درمیان مردم باعث برانگیختن آنها شده است . زیرا او زنی سخنور و خردمند است . او وکسانش آهنگ قیام جهت انتقام خون حسین (ع) دارند. نظرت را برای ما بازگو کن. "
آری ! 4 سال از آن واقعه نگذشته بود که در برابر امویان شورش ها برخاست وبنیان یزید و مروان و ... را از جا بر کند و به جیره خواران هشدار تباهی داد.
فریاد زینب (س) در گوش ها طنین داشت که : " ای یزید هر چه خواهی به حیله ونیرنگ بپرداز و تلاش کن . سوگند به خدا نمی توانی یاد ما را از خاطره ها محوکنی ، وحی ما را نمی توانی بکشی و ننگ و عار خود را نمی توانی پاک نمایی ..... منتظر باش روزی را که منادی ندا دهد : لعنت بر ستمگران... . "
او با فریادش دستگاه پر قدرت اموی را ویران کرد . واین فریاد او در هر زمان و هر مکان طنین می اندازد که : ( سوگند به خدا، یاد ما را محو نتوانی کرد و وحی مارا نتوانی کشت ، و مقصود ما را درک نتوانی کرد.)
یاد زینب (ع) و خاندان او در گذرگاه تاریخ همچون مشعلی فروزان فراروی آزادگان و مؤمنان است. این همان وعده است که خدا فرمود: " وَ یأبی اللهُ الّا اَنْ یُتِمَ نورِه وَ لوْکَرِهَ الکافِرون."
