عرفه از اعیاد بزرگ و عظیم دین به شمار آمده هر چند که اسماء عید نامیده نشده است. در چنین روزی خالق ازلی بندگانش را رسما به عبودیت خویش سفارش نموده و استجابت دعای بندگانش را با احسان و رحمت اش تضمین نموده، پس معلوم است عرفه روز خاصی به شمار می آید .جالب این که در این روز ابلیس معلون را از هر وقت دیگر خار و حقیر تر و پست و رانده شده و خشم ناک ترین اوقات اش گفته شده است.ازحضرت سید الساجدین (ع) وارد شده است که در این روز رحمت و فضل خدا به بچه های درون رحم مادران نیز رسیده و آنها نیز سعید می گردند.اگر ما گنه کاران(خودم) التماسی را که به خلق خدا می کنیم در این روز به خداوند بی نیاز نمائیم و یا بعبارتی بهتر در جهت اعتلای معنوی و یا حداقل در جهت رسیدن به آمال و آرزوهای شرعی مان در این روز بهتر از روز های دیگر وقت گدائی و سائلی از در گاه خداوند می باشد.
روز عرفه را خداوند متعال بهانه ای قرار داده تا رحمت خویش را بر بندگان اش سرازیر کند و گنه کاران را بیامرزد، لذا می توان گفت این روز از روزهای خاصی به شمار می آید و روایت شده که در لیالی دهه اول ذیحجه بالاخص در شب دهم که منتهی می شود به عید قربان ابواب آسمان ها گشوده می شود و فرصتی بسیار مناسب برای اجابت شدن دعا ها و ذکر ها و غیره انسان مومن می باشد. حضرت امیرالمومنین (ع) فرموده اند: با تن آسائی علم بدست نمی آید
حدیث فوق بنوعی در این جا هم مصداق پیدا می کند . اگر کسی چشم طمع به رحمت و آمرزش گناهان و خطاهای خود و الطاف بی پایان خالق کائنات دارد این شب و این روز را از دست ندهد تا بدین وسیله با انجام اعمال مذکور مشمول الطاف الهی گردد.به مصداق این سخن که اگر کسی در بزند صاحب خانه او را جواب دهد، عمل نماید، مطمئنا مورد اجابت درگاه احدیت قرار خواهد گرفت.
