بنام خدا
توسل به پیامبر و ائمه اطهار(ع) هیچ منافاتى با آیات قرآن ندارد چرا که :
1 . شیعیان ائمه اطهار(ع) را «عبادت » نمى کنند تا مشمول «مَا نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ لِیُقَرِّبُونَآ إِلَى اللَّهِ زُلْفَى» باشند ، بلکه «عبادت » را مختص خداوند،دانسته و به پیامبر(ص) و ائمه (ع) به عنوان آبرومندان درگاه خداوند توسل مى جویند،تا قابلیت دریافت فیض الهى را پیدا کنند. چنان که فرزندان یعقوب هنگامى که از کرده هاى خود پشیمان شدند ، خود مستقیماً از خداوند درخواست رحمت و بخشش نکردند ، بلکه پدر را واسطه قرار دادند و گفتند : «پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه ، که ما خطاکار بودیم » (یوسف /97) ; حضرت یعقوب نیز به درخواست آنان جواب مثبت داد ، و فرمود : «بزودى براى شما از پروردگارم آمرزش مى طلبم ، که او آمرزنده و مهربان است »(یوسف /98) .
2 . توسل به پیامبر و ائمه معصومین(ع) به اذن خداوند است ; چرا که فرموده : «یَـأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ » (مائده /35) لذا «اتخاذ ولى فى دون الله» بر آن صدق نمى کند .
چنان که توجه به آیات :
مائده / 104 : «تَعَالَوْاْ إِلَى مَآ أَنزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ» ،
توبه / 99 : «وَ یَتَّخِذُ مَا یُنفِقُ قُرُبَـت عِندَ اللَّهِ وَ صَلَوَ ت ِ الرَّسُولِ» ،
منافقون / 5 : «وَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ یَسْتَغْفِرْ لَکُمْ رَسُولُ اللَّهِ» ،
توبه / 59 : «سَیُؤْتِینَا اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ» ،
توبه / 74 : «وَمَا نَقَمُواْ إِلآَّ أَنْ أَغْنَـیـهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ» ، و.. .
در این زمینه بسیار مناسب است ; چون به خوبی این نکته را بیان می کنند که توجه به رسول الله(ص) و بعد از ایشان به اهلبیت(ع) که با توجه به آیات و روایات فراوان ، جانشینان پیامبر(ص)هستند نه تنها لقمه را از پشت در دهان گذاشتن نیست ، بلکه ورود به خانه از «در» آن است : «و أتوا البیوت من أبوبها» (بقره /189) و آن که از در وارد خانه شود ، ظالم نیست . ظالم آن است که بخواهد از پشت بام به خانه وارد شود!
و آن چه نیز در سوره شعراء از قول ابراهیم (ع) نقل شده که اطعام و سیراب کردن و شفا بخشیدن و هدایت کردن و.. . به دست خداست ، همه صحیح است ; ولى با غذا خوردن و آب نوشیدن و به طبیب مراجعه کردن منافات ندارد .
همان گونه که نوشیدن آب و خوردن غذا و مراجعه کردن به پزشک با «توحید» منافات ندارد و رجوع به غیر خدا محسوب نمى شود، مراجعه به پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) که به اذن خدا شفاعت و وساطت کرده و از بارگاه خدا رفع حوایج متوسلین خود را مى خواهند ، عین توحید است .
3 . مسأله توسل از ابتدای اسلام امرى رایج بین مسلمانان بوده تا جایى که بعضى از بزرگان اهل سنت نیز نوشته هاى ارزنده اى را در این زمینه از خود به جاى گذاشته اند که به چند نمونه اشاره مى کنیم :
1 . الوفاء فى فضائل مصطفى:ابن جوزى
2 . «مصباح الظلام فى المستغیثین بخیر الانام»: شمس الدین محمد بن نعمان مالکى
3 . «وفاء الوفاء لاخبار دارالمصطفى » جلد دوم، ص 413 تا 419 :سید نور الدین سمهودى
ادامه دارد
