انا لله وانا الیه راجعون
نمیدونم چی بنویسم،از کی بگم،از کجا شروع کنم،
بعد از رحلت امام دلمون خوش بود که این همه عالِم داریم خویی،اراکی،گلپایگانی،میرزاهاشم آملی،و.......
هر سال یکی از دستمان میرود و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم!
یادش بخیر تشییع جنازه حضرت آیت الله اراکی ایشان را میدیدم که با کسی جلوی تشیع کنندگان حرکت میکرد میشد در چشمان مبارکشان غم سنگین از دست دادن عزیزی را فهمید .
یادش بخیر ! بعد از رحلت آیت الله میرزاجواد تبریزی(ره) همه به می گفتیم آیت الله فاضل و وحید خراسانی هستند راه آن عزیز را ادامه میدهند نمیزارند ایام فاطمیه را مفت از دست بدهیم. ولی نمیدونستیم که در زمان شهادت دختر آخرین نبی و صاحب این ایام باید داغی دیگر را نیز به دوش بکشیم وچه سخت است تحمل اینچنین غم بزرگی.
امسال فاطمیه را با یاد تبریزی بسر کردیم هرکجا پا میگذاشتی حرف از میرزا جواد تبریزی بود و ازسال آینده باید به یاد فاضل لنکرانی هم بود .
هر کجا حرف از ظلم و ستم بود حرف از فاضل نیز بود . بعد از اشغال افغانستان و عراق همه دیدیم که چطور از مردم بیدفاع آنجا دفاع کرد چقدر داد زد .
و فعلا کلام آخر ::
شاید قسمتش همین بود که روزهای آخر عمر خویش را نیز با داغی بزرگ همراه باشد و بازهم شاهد هتک حرمت به حرمین شریفین باشد ...
شاید.......
و البته چه خوب هم دفاع کرد از حریم اهل بیت
